De laatste weken in Oz - Reisverslag uit Cairns, Australië van Sarah Ruiter - WaarBenJij.nu De laatste weken in Oz - Reisverslag uit Cairns, Australië van Sarah Ruiter - WaarBenJij.nu

De laatste weken in Oz

Door: Sarah de Ruiter

Blijf op de hoogte en volg Sarah

24 April 2016 | Australië, Cairns

or het regenwoud daarom is het een beschermde diersoort. Er zouden hier zo'n veertig zijn. Als er je er een op de weg ziet staan, ben je verplicht te stoppen en de cassowarry voorrang te geven. Mocht je er één aanrijden, staat daar een forse boete op. (Dit heeft de heldin van gisteren me verteld, de caissière.) Terug in het hostel kijken we films.
Rond etenstijd rijd ik voor de laatste keer met de Greyhound bus door naar Cairns waar ik verblijf in het Koala resort. De shuttle bus komt me niet ophalen en ze vergeten me ook bij het inchecken. Na een halfuur bel ik opnieuw de nightmanager die een ruzie in de buurt aan het sussen is. Hij laat me snel m'n kamer zien en wil hierna de politie bellen over de ruzie. Mhh goede indruk.
Heb in het hostel een zespersoonskamer helemaal voor mij alleen, lekker! Weer een halfuur later bel ik hem opnieuw nu m'n sleutel niet makkelijk in het slot gaat, haha, wat een belevenissen weer.
Cairns is niet de stad waar ik me 's avonds het meest veilig voel. Het heeft een wat slecht imago door drugsgebruik en in het donker hangen er zwervers en aboriginals rond de bushalte bij m'n hostel.

10 maart Cairns
Hop zo het centrum in en besluit te zoeken naar een goede trip naar The Great Barrier Reef. Man, wat is het aanbod ontzettend groot en wat is goed? Prijzen zijn vanaf 99 Australische dollar, maar dan is je snorkelset nog exclusief. Op het internet vind ik amper recensies en mijn Lonely Planet helpt me alleen met vragen die ik kan stellen bij een reisbureau of informeert over trips van rond de 200 dollar. De reisbureaus proberen van alle kanten aan me te trekken en geven tegenstrijdige informatie. Om even goed na te kunnen denken over wat ik wil, ga ik afkoelen in de lauwwarme citylagoon met uitzicht op het strand van Cairns. Het is vandaag klam en zonnig weer. Ha, ze voorspelden onweer en regen. Ga later nog op zoek naar het museum, alleen deze blijkt al twee jaar gesloten te zijn? Zie in Cairns veel bekende gezichten als ik nog een stuk langs de haven loop en richting de luxe cruiseschepen ga.
Uiteindelijk heb ik besloten welke trip ik wil doen en met m'n maatje Linda cruisetrip Down Under geboekt bij een iets te amicale vrouw in een reisbureau. We willen allebei vijf uur snorkelen en mogen niet duiken. We verwachten iets goeds!
Bij het hostel drinken we een drankje voor een paar dollar en daar krijgen we gratis pastasalade, brood, saus, salade en worstjes -vers van de barbecue- bij. We maken nog een rondje door het centrum en gaan naar de nightmarket.
Australië staat erom bekend dat ze dol zijn op barbecuen, alleen een 'Australische barbecue' is niet zoals wij het in Nederland gewend zijn. Wij Nederlanders hebben de hele avond vlees op het rooster liggen, blijven eten, gaan om de beurt het vlees omdraaien en we gebruiken kool voor het vuur dat uren blijft branden. Heerlijke zomeravonden mhh. Een barbecue hier is puur het feit dat je vlees op een grilplaat legt en dat opeet waarna je nog een hele avond over hebt voor een ander programma. Vreemd toch? Ik mis toch wel dat sfeertje dat er in Nederland bijhoort.

11 maart The Great Barrier Reef
De wekker roept ons voor mijn idee al veel te vroeg wakker voor onze trip met Down Under naar het outer reef. Bij de haven checken we in en vol verwachting stappen we in onze reef cruise met goede airconditioning binnenin. Nog even op de foto en we begroeten de crew. Op de boot krijgen we een hartelijk welkom, uitgebreide instructies en veel grappen te horen van de crew. Koffie, thee en koekjes houden ons wel even rustig voor al het geklets. We gaan vandaag op twee prachtige plekken snorkelen midden in de grote oceaan. Sommigen gaan duiken, varen een stukje op een klein bootje met een glazen bodem of stappen in een klein vliegtuigje om het rif vanaf een andere positie te bekijken. Enkele anderen zitten enkel op de boot als de rest in het water is... Duur grapje; zelfde prijs. Eenmaal op het rif zie ik in het water schitterend koraal in alle kleuren van de regenboog en ontzettend veel vissoorten. Op een gegeven moment schrik ik gewoon, omdat ik om mij heen vissen zie die zo ontzettend groot zijn! Iehhh.. Zonnig weer, dus goed zicht onderwater. Tussen de twee snorkel/duik plekken in hebben we een lunch met verse garnalen, vis, biefstuk, salades en noem maar op. Bij de tweede snorkelplek is het koraal af en toe zo hoog dat je het idee hebt gewoon in ondiep water te zwemmen. Ik zie van die blauwe vissen met dikke zoeloelippen. Woehoe, en 'een haai spotten bij het snorkelen' kan ik van mijn bucketlist afstrepen :-). Terwijl ik rondspartel, kan ik soms niet geloven wat ik zie. Is dit echt? Ja, niks gefotoshopt. Wauw! Helaas word ik beide keren zeeziek tijdens het snorkelen en stop ik eerder. Stom zeg, dat had ik bij de Whitsundays nou ook. Terug op de boot liggen we op het dek te zonnen. Een jongen naast mij giechelt zenuwachtig en gilt luid als we over de golven hobbelen, haha, ik doe lekker met hem mee en word zelfs zenuwachtig van hem. Na uren in het water gelegen te hebben, worden we verwend met live muziek en entertainment door een crewlid en krijgen we lekker vers fruit, kaas, crackers en wijn. Ondertussen laten ze de (onderwater)foto's van vandaag zien. Wat heb ik genoten en wat heb ik het gezellig met mijn maatje!
Wauw, intensieve dag hoor, maar oké, nog even een rondje door het centrum en langs de pier, want dat is 's avonds zo sfeervol verlicht.

12 maart Palm Cove
In het hostel heb ik uiteindelijk maar van kamer gewisseld vanwege het slot. Ze repareren het gewoon niet.... Slaap nu met Linda en drie Duitse meiden op een kamer, die ik ken van de Whitsundays.
Aan het begin van de middag vertrekken Catarina uit Florida, de Rus Lamb uit Vancouver, Linda en ik naar palm Cove met de bus. Een leuk klein kustplaatsje met veel goede eet- en drinkgelegenheden. We zwemmen in de zee, alleen die is hier behoorlijke troebel. Er liggen tientallen kwallen op het strand en er is gevaar voor krokodillen als je buiten de netten in de zee zwemt. Een relaxte dag op een mooie plek.
We ontmoeten nog twee jongens, één uit Tasmanië en een ander uit Frankrijk, en met hun gaan we 's avonds poolen in Cairns. De competitie nog bijna gewonnen met mijn poolpartner uit Cairns.

13 maart Cairns
Een rustige ochtend waarin we door het centrum slenteren en dingen voor onze verdere reis regelen. Met een Schotse en met Linda drink ik koffie bij 30/60 met uitzicht op het strand. Daarna verwennen Linda, Caterina en ik onszelf door hier te lunchen: broodjes hamburger en patat. Als het donker is, drinken we een drankje op de pier bij Salt House waar onze Tasmaan werkt. Hij en de Fransman sluiten bij ons aan. We vieren dat Linda een goede tijd in Aussie heeft gehad. Ze slaapt nog één nachtje bij mij op de kamer.

14 maart Cairns
Neem afscheid van Linda. We hopen elkaar in Nieuw-Zeeland weer te zien, alleen we reizen met een andere bus dus we gaan het zien. Hierna loop ik naar de Botanic Gardens wat een uur lopen is. Er zijn in de tuinen georganiseerde tours en wandelroutes de bergen in. Er staan veel informatieborden over de verschillende bamboe, regenwoud, grasland en mangrove types en in de zoete en zoute wateren kunnen allerlei kikkers, ganzen, slangen, salamanders en krokodillen zitten. Helaas geen echte krokodil gezien, wellicht had het geholpen als ik toch een rivier in was gedoken waar de waarschuwingsborden bij staan... Na een wandeling door de toeristische tuinen loop ik terug over de esplanade. Heb er vijftien kilometer op zitten als ik terug kom in het hostel. 'S avonds pak ik m'n tas in en duik ik op tijd mijn bedje in. Ben toch in het hostel gebleven ook al was het zeker niet de beste, maar heb hier erg aardige mensen ontmoet.

15 maart reisdag Cairns - Melbourne
De hele week was er regen voorspeld, maar ik word opnieuw gewekt door felle zonnestralen!
Na het uitchecken bij de receptie met de shuttle bus naar het de luchthaven om in te checken bij de nationale vluchten. Ben erg op tijd en mag twee uur wachten voor ik in de rij kan gaan staan. Ben wat zenuwachtig, maar super op tijd dus er kan niet veel misgaan.
12:00 vlucht naar Melbourne. De tijd gaat een uur vooruit bij aankomst. Met de skybus naar Melbourne centraal station en vanaf daar met een bus naar het Nomads hostel. Voor het begint te schemeren, ga ik op zoek naar een supermarkt. In het hostel dineer ik met een paar leuke dames: de Groningse Angel, de Deense Katrine en de Duitse Celina. Hierna zitten we op het terras buiten waar alle culturen bij elkaar komen, ook lokale mensen drinken hier graag een drankje mee. Een gezellige avond met veel ontmoetingen. We gaan nog met een groepje naar live muziek en een dakterras van een bar op zes hoog. Melbourne is leuk!
Voor het eerst in zes weken draagt deze verwende dame weer eens een spijkerbroek en een t-shirt, want het koelt hier 's avonds meer af dan ik gewend ben!

16 maart Melbourne
Het is lekker weer. Met de drie meiden naar het strand van de buitenwijk St. Kilda. Dat is bijna wel een uur in de tram. Melbourne is de tweede grote stad van Aussie en heeft zo'n vijf miljoen inwoners. Het staat bekend om de kunst, sport, vele evenementen en het is een multiculturele stad. Morgen begint hier de formule 1 grand prix. Om deze reden zijn veel hostels volgeboekt en twee of drie keer zo duur. Over slechte timing gesproken. Lokale ervaren mensen raden me toch aan om dit evenement vanaf je eigen bank op de tv te kijken, want in de stad zie je er amper wat van.
Je kunt bij St Kilda weer zwemmen in een koele zee zonder gevaar voor haaien, krokodillen en kwallen. Tegen het vallen van de avond gaan we terug naar het centrum en met de meiden en een ander groepje naar de Queen Victoria Nightmarket, dit vind ik helemaal geweldig. Allerlei gezellig eet- en drinktentjes, souvenirs, kleding, etc. We zitten hierna nog uren buiten op het terras van het hostel. Heerlijk hoe spontaan mensen hier naast je gaan zitten voor een kletsje. Het sfeertje onder Backpackers is erg toegankelijk, maar het zijn ook de Australiërs die erg outgoing zijn. Als ze je alleen zien zitten, is het de gewoonte om naar je toe te komen, te vragen hoe het gaat en met je te kletsen. Zelfs als je een telefoontje pleegt naar een onbekende of in een winkel bent van een verkoper vragen ze je: 'How 'r you goin?' En dan is het niet moeilijk om even door te praten.

17 maart Melbourne
Een beetje gestrest, kom ik bij de receptie. De Nederlander achter de receptie raadde me aan op de eerste ochtend van de grand prix nachten bij te boeken in het hostel, want hij beloofde me dan een goede deal te doen voor overige kamers in plaats van dat ik vier keer zoveel zou moeten betalen. Gelukkig zijn er nog kamers vrij en ik krijg een goede deal, ha. Om dit te vieren, eet ik gratis pannenkoeken in het hostel. Het is wat dat Backpackersleven. Altijd op zoek naar goedkope prijzen en deals, want je betaalt je hier scheel als je niet oplet en sommige hostels bieden van alles.
Opnieuw ga ik naar de Queen Victoria Market en dit keer even alleen, want het is leuk om met een groep te zijn, alleen dat getreuzel en wachten op elkaar, tja :) Na een lunch in het hostel sluit ik me aan bij een stadswandeling van drie uur met een gids, die alle leuke plekken in het centrum weet te vinden. We zien een mix van oude en nieuwe gebouwen in deze stad met veel graffiti en andere kunst en muziek op de straat.
Als het begint te schemeren, ga ik met de meiden en de Duitse Ilona opnieuw naar het strand van St. Kilda, want hier kunnen we pinguïns spotten! Ik blijk niet de enige te zijn die dit in de Lonely Planet heeft gelezen, haha... - wat een mensen - maar pinguïns zien we zeker! Het is niet het juiste seizoen, want ze wisselen hun huid dus het zijn er wat minder dan gewoonlijk, maar wat lijken ze lief en klein.
Terug op het strand proberen we met vuurstokken te dansen zoals ze hier zo goed kunnen en we sluiten ons aan bij allemaal hippies die op het strand relaxen, muziek maken, dansen, zingen, hoela hoepelen en andere kunstvormen laten zien. We dansen lekker mee op de vrije muziek en dat voelt goed: het maakt hier helemaal niet uit hoe je eruit ziet en wat je doet. Je mag gewoon genieten. Deze avond doet me sterk denken aan de fijne sfeer van Byron Bay. Bevalt.

18 maart Melbourne
Vanochtend zelfs door het (loze) brandalarm heen geslapen. Mijn wekker lag te ver van m'n bed... Dus rond twaalf uur maar eens ontbijten. Boek een toer naar de GOR.
Om 14:30 sluit ik aan voor het eerste deel van de stadswandeling welke ik had gemist. Het eerste deel is meer historisch dan cultureel. We gaan naar een oude gevangenis (Ned Kelly) midden in de stad waar zo'n honderd jaar geleden een crimineel van nog geen drie jaar oud werd vastgehouden... In de stad is ook het Flower and Garden Festival.
Ik vind de stadtours leuk ook omdat je makkelijk weer andere mensen ontmoet en de gids een lokale is met veel kennis, alleen vind het ook leuk om op eigen gelegenheid de stad verder te verkennen dus ik doe dat vervolgens. Pak mijn tijd bij de Shrine of Remembarence en duik musea in, ook gezien het een regenachtige dag is.
'S avonds ben ik in het hostel, gezellig doen.

19 februari Great Ocean Road
Om zeven uur sta ik paraat bij het hostel voor mijn dagtrip. We rijden vandaag zo'n zeshonderd kilometer in twaalf uur in een busje met 18 mensen en een alleraardigste gids. De GOR is 270 kilometer waarvan wij zo'n 207 rijden langs de kliffen, door het regenwoud en naar The Twelve Apostels, dit zijn vandaag de dag zeven rotsen en tot voor 2005 waren het er acht, maar de natuur doet wat ze wil. De weersvoorspelling is niet goed, maar de herfst in Melbourne is onvoorspelbaar. We hebben het geluk dat we droog blijven al is 18 graden hier wel fris.

De gids verteld ons honderduit en kent alle interessante feitjes van de staat Victoria. Ze verteld bijvoorbeeld dat mensen wel zeggen dat koala's dom en stoned lijken, want ze eten de bladeren van eucalyptusbomen waarin weinig koolhydraten zitten en waar nota bene gif in zit. De koala's zijn daarom na hun diner uitgeput en slapen vervolgens in de boom waarvan ze gegeten hebben. Van de 600 soorten eucalyptusbomen in deze omgeving eten koala's maar van drie soorten. Dit is de reden waarom we soms stukken bos zien waar alles kaal gevreten is. Andere interessant weetjes zijn dat mama kangaroo haar zwangerschap kan pauzeren als het niet goed uitkomt, ze kan een geslacht bepalen en als ze drie kids heeft, kan ze drie melkbronnen aanmaken in haar buikzak.
De gids verteld over de geschiedenis. Britten en Ieren. Armoede en criminaliteit. 1788 criminelen naar Australië. 1840 willen ze graag naar aussie. Mensen wilden land kopen voordat ze het gezien hebben.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Australië, Cairns

Sarah

Actief sinds 11 Jan. 2016
Verslag gelezen: 130
Totaal aantal bezoekers 3275

Voorgaande reizen:

21 Maart 2016 - 29 April 2016

Verder op avontuur

01 Februari 2016 - 21 Maart 2016

Op avontuur

Landen bezocht: